Европската комисијата на 22 јуни 2022 усвои предлози за обновување на оштетените екосистеми и враќање наприрода назад низ Европа, од земјоделско земјиште и мориња, до шуми и урбани средини.
Комисијата, исто така, предложи да се намали употребата и ризикот од хемиски пестициди за 50% до 2030. Ова се водечките законски предлози за следење на биолошката разновидност и стратегијата „Од фарма до виљушка“ што ќе помогне да се обезбеди издржливост и безбедност на снабдувањето со храна во ЕУ и низ целиот свет.
Предлогот за Закон за обновување на природата е клучен чекор за избегнување колапс на екосистемот и спречување на најлошите влијанија од климатските промени и губењето на биолошката разновидност. Обнова на мочуриштата, реките на ЕУ, шумите, пасиштата, морските екосистеми, урбаните средини е од клучно значење и исплатлива инвестиција: во нашата безбедност на храна, отпорност на климата, здравје и благосостојба. Во иста насока, новите правила за хемиски пестициди ќе го намалат еколошкиот отпечаток на системот за храна на ЕУ, ќе го заштитат здравјето и благосостојбата на граѓаните и земјоделските работници и ќе помогнат да се ублажат економските загуби што веќе ги правиме поради загадувањето на почвата и загубата од опрашувачите предизвикани од пестициди.
Закон за обновување на природата до 2050 година ќе ја поправи штетата направена врз природата на Европа
Комисијата го предложи првото законодавство кое експлицитно го таргетира обновувањето на природата на Европа, за поправка на 80% од европските живеалишта кои се во лоша состојба и за враќање на природата во сите екосистеми, од шумски и земјоделски површини до морски, слатководни и урбани екосистеми. Според овој предлог за Закон за обнова на природата, правно обврзувачките цели за обновување на природата во различни екосистеми ќе важат за секоја земја-членка, дополнувајќи ги постојните закони. Целта е да се опфатат најмалку 20% од копнените и поморските области на ЕУ до 2030 година со мерки за обновување на природата и евентуално да се прошират на сите екосистеми на кои им е потребна реставрација до 2050 година.
Законот ќе ги зголеми постојните мерки за обновување на природата, преку пошумување, позеленување на градовите и инфраструктурата или намалување на загадувањето за да се овозможи природата да закрепне. Обновата на природата не е еднаква на заштитата на природата и автоматски не води кон повеќе заштитени подрачја. Иако реставрацијата на природата е неопходна и во заштитените подрачја поради нивната сè полоша состојба, не мора сите обновени области да станат заштитени подрачја. Повеќето од нив нема, бидејќи реставрацијата не ја исклучува економската активност. Реставрацијата е за живеење и производство заедно со природата со враќање на повеќе биодиверзитетот насекаде, вклучително и во областите каде што се одвива економска активност како управувани шуми, земјоделско земјиште и градови.
Реставрацијата тесно ги вклучува и користи сите делови од општеството, таа треба да се направи во инклузивен процес и има особено позитивно влијание врз оние кои директно зависат од здравата природа за нивната егзистенција, вклучувајќи ги земјоделците, шумарите и рибарите. Инвестициите во обновувањето на природата додаваат од 8 до 38 евра економска вредност за секое потрошено 1 евро, благодарение на екосистемските услуги кои ја поддржуваат безбедноста на храната, отпорноста и ублажувањето на екосистемот и климата и здравјето на луѓето.
Законот за обнова на природата ќе постави цели и обврски за обновување на широк опсег на екосистеми на копно и на море. Екосистемите со најголем потенцијал за отстранување и складирање на јаглерод и спречување или намалување на влијанието на природните катастрофи како што се поплавите ќе бидат врвни приоритети. Новиот закон се надоврзува на постојното законодавство, но ги опфаќа сите екосистеми наместо да биде ограничен на Директивата за живеалишта и заштитените подрачја Натура 2000, со цел да ги стави сите природни и полуприродни екосистеми на патот кон закрепнување до 2030 година. Ќе има корист од значително ЕУ финансирање: според сегашната Повеќегодишна финансиска рамка, околу 100 милијарди евра ќе бидат достапни за трошење на биолошката разновидност, вклучително и реставрација.
Предложените цели вклучуваат:
-Свртување на намалувањето на популациите на опрашувачи до 2030 година и зголемување на нивната популација потоа,
-Нема нето загуба на зелени урбани површини до 2030 година, зголемување од 5% до 2050 година, минимум 10% покривка од дрвја во секој европски град, град и предградие и нето добивка од зелени површини интегрирани во зградите и инфраструктурата,
-Во земјоделските екосистеми, севкупно зголемување на биолошката разновидност и позитивен тренд за пеперутките од пасиштата, птиците на обработливо земјиште, органскиот јаглерод во минералните почви на земјоделските површини и карактеристиките на пределот со висока разновидност во обработливото земјиште.
-Реставрација и повторно навлажнување на исушените тресети во земјоделска употреба и на местата за екстракција на тресет,
-Во шумските екосистеми, севкупно зголемување на биолошката разновидност и позитивен тренд за поврзување со шумите, мртво дрво, процентот на нерамномерно стари шуми, шумски птици и резерви на органски јаглерод,
-Враќање на морските живеалишта како што се морската трева или седиментите на дното и обновување на живеалиштата на морски видови како што се делфините и свирите, ајкулите и морски птици,
-Отстранување на речните бариери за да се претворат најмалку 25.000 км реки во реки што течат до 2030 година.
За да се помогне во постигнувањето на целите додека се одржува флексибилноста за националните околности, законот ќе бара од земјите-членки да развијат национални планови за обновување, во тесна соработка со научниците, засегнатите страни и јавноста.
Постојат специфични правила за управување (мониторинг, проценка, планирање, известување и спроведување) – кои. исто така. би го подобриле креирањето политики на национално и европско ниво, осигурувајќи дека властите заеднички ги разгледуваат поврзаните прашања за биолошката разновидност, климата и средствата за живот.
Предлогот го исполнува клучниот елемент на Европскиот зелен договор: Стратегијата за биолошка разновидност до 2030 година, обврска Европа да води со пример во враќањето на загубата на биолошката разновидност и обновувањето на природата.
Тоа е клучниот придонес на ЕУ во тековните преговори за глобалната рамка за биолошка разновидност по 2020 година, која ќе биде усвоена на Конвенцијата COP15 за биолошка разновидност во Монтреал од 7 до 15 декември оваа година.
